Ik ben Marianne Geboers (1962). Op mijn 47e werd een diagnose gesteld in het autismespectrum.
Dit voelde als een opluchting, maar desondanks volgde een lange weg van acceptatie en leren omgaan met mijn autisme.
De opluchting was er omdat ik nu eindelijk begreep waar mijn terugkerende burn-outs en depressies vandaan kwamen. Dat ik geen “watje” was, maar dat ik hard moest werken om me staande te houden in het dagelijks leven.
Maar de diagnose gooide ook mijn leven op zijn kop. Het kostte me jaren om te accepteren dat het het leven minder maakbaar is dan ik wilde geloven. Mijn opvatting ‘alles wat je niet weet, kan je leren’, moest ik ernstig bijsturen.
Goede behandeling en begeleiding hebben me veel inzicht gegeven en (copings)vaardigheden bijgebracht. Ik weet nu beter waar mijn grenzen liggen, wat ik kan doen om niet te erg overprikkeld te raken en hoe ik weer kan herstellen na een stressvolle dag.
Die inzichten en vaardigheden heb ik gebundeld in Autisme in kaart. Mijn persoonlijke doel van het boek is om op te kunnen zoeken welke stappen ik kan zetten als ik te overprikkeld ben om dat nog te bedenken. Daarnaast geeft het me een mogelijkheid om de geleerde vaardigheden verder te kunnen generaliseren. Dat ik niet voor elke situatie alle stappen opnieuw hoef te bedenken. De schema’s, illustraties en graphics in het boek helpen me daarbij.